Leden van VVR zijn meestal geboren en getogen in Rijsbergen. Vaak zijn ze in Rijsbergen komen wonen of zijn ze woonachtig in één van de plaatsen rondom in Rijsbergen. Héél soms komt het echter voor dat ze van veel verder weg komen. In dit interview komen twee VVR-leden aan het woord die een ander verhaal te vertellen hebben dan de meesten van ons: Pavel Krzak en Sergiu Scutaru. Hieronder de gestelde vragen en hun antwoorden:
1. Waar zijn jullie geboren en sinds wanneer wonen jullie in Nederland / België?
Pawel: Ik ben geboren in Polen, maar woon nu permanent in Roemenië. Sinds 2005 verblijf ik regelmatig in Nederland om te werken. Ik woon dan op camping ’t Oekeltje.
Sergiu: Ik ben geboren in Piatra Neamt in het noorden van Roemenië. Ik heb hier op de universiteit de master economie behaald en ben in 2009 in België komen wonen. Momenteel woon ik in Rijckevorsel.
2. Waarom zijn jullie hier komen wonen?
Pawel: ik ben naar Nederland gekomen omdat ik daar werk gevonden heb.
Sergiu: mijn ouders zijn medio jaren negentig al verhuisd naar België. Ik heb toen eerst met mijn zus bij mijn oma gewoond en ben geëmigreerd vanuit Roemenië, omdat ik hier weinig verdiende. Opvallend is overigens dat in het noorden van dit land veel minder wordt verdiend voor een vergelijkbare baan dan in het zuiden van het land.
3. Zijn jullie gelijk hier komen wonen of hebben jullie eerst ergen anders gewoond?
Pawel: wij zijn gelijk in Rijsbergen komen wonen, sinds 17 jaar woon ik in de huisvesting van mijn werkgever Ludo Kennis te Rijsbergen.
Sergiu: eerst heb ik bij mijn ouders gewoond in Meerle, daarna in een appartement in Minderhout en sinds 1,5 jaar wonen in een woning in Rijckevorsel.
4. Hebben jullie een relatie en / of kinderen?
Pawel: ik ben getrouwd met Mirabela en wij hebben samen een dochtertje van 7 jaar, Anastazja. Uit mijn eerste huwelijk heb ik twee kinderen, Bartek 18 jaar, en Damian 14 jaar.
Sergiu: ik ben getrouwd met Simona en we hebben onze zoon Christian is 11 jaar en onze dochter Mirouna is 6 jaar.
5. Wat voor werk doen jullie?
Pawel: ik werk in de glastuinbouw, in de aardbeienteelt. Mijn werkgever is Ludo Kennis.
Sergiu: ik werk in Rijsbergen sinds bijna 12 jaar bij Frezoli lightning, dit heette eerst Tirlantijn. Hier wordt verlichting geassembleerd voor zowel particulieren als het bedrijfsleven. Tegenwoordig is dit alleen LED-verlichting.
6. Hoe zin jullie bij VVR terecht gekomen en vanaf welke leeftijd voetballen jullie bij ons?
Pawel: mijn vriend Sebastiaan, met wie ik eerder bij deze werkgever heb gewerkt, heeft mij overgehaald om destijds te gaan voetballen bij VVR. Hij is gestopt met werken in Nederland en heeft werk gevonden in Polen. Ik ben tot op de dag van vandaag gebleven bij VVR en speel nu al ongeveer 10 jaar bij deze club. Mijn positie in het veld is spits net als de beste voetballer op de wereld Robert Lewandowski. Soms speel ik op het midden veld als Dusan Tadic. In Polen heb ik gespeeld in een lagere klasse.
Sergiu: ik speel sinds 11 jaar bij VVR en ben lid geworden dankzij mijn collega Tommy Kerstens. Vroeger heb ik in Roemenië ook gevoetbald, maar moest ik op betrekkelijk jonge leeftijd stoppen vanwege een rugblesssure. Ik heb in VVR 4 en VVR 3 gevoetbald met o.a. Jeroen Baremens, Eugene Roks, Hans van Meer, Martijn v.d. Broek en Tommy Kerstens. Een zeer goed elftal waarmee we kampioen werden. Nu speel ik in VVR5 op zondagochtend als spits.
7. Ik begrijp dat Pawel een fanclub heeft binnen VVR. Hoe is dat zo gekomen?
Mijn fanclub is het Roemeense Army, dit zijn collega’s van het werk en wonen samen met mij in hotel Kennis. Als ze tijd hebben komen ze naar mijn wedstrijden kijken om mij aan te moedigen.
8. Zijn jullie van plan nog lang bij VVR te blijven voetballen?
Pawel: ja, ik hoop nog lang bij VVR te mogen voetballen, en hoop hier nog veel doelpunten te kunnen maken.
Sergiu: alhoewel het langer duurt voordat mijn lichaam is hersteld van een wedstrijd, hoop ik nog een tijdje te kunnen blijven voetballen. Alhoewel veel medespelers in VVR 5 een stuk jonger zijn dan mij, kan ik nog goed mee.
9. Het is bijna Kerstmis, hebben deze dagen een speciale betekenis voor jullie?
Pawel: Kerstmis is voor mij een heel belangrijk feest. Dit is het enige feest in het jaar dat ik samen met mijn gezin kan vieren. Na 3 a 4 maanden apart te hebben geleefd, door het werk in Nederland, geeft dit een extra tintje aan Kerstmis.
Sergiu: net als Pasen is Kerstmis ook voor ons een belangrijk feest. Sinterklaas wordt bij ons niet zo gevierd, de kerstman daarentegen wel.
10. Vieren jullie Kerstmis in jullie eigen land (met bijvoorbeeld jullie familie) of niet?
Pawel: wij vieren Kerstmis in ons eigen land en ik kan niet wachten tot ik dit samen met mijn gezin kan vieren.
Sergiu: aangezien mijn ouders in België wonen, vieren wij Kerstmis hier. Dit jaar mogen wij ongeveer 20 mensen bij ons thuis verwelkomen die komen eten. In ons huis staat een grote kerstboom van 2,5 meter hoog die met gehele gezin wordt aangekleed. Als mijn ouders over 2 jaar terugkeren naar Roemenië, zullen we Kerstmis daar gaan vieren.
11. Ervaren jullie grote verschillen tussen jullie thuislanden en het land waar je nu woont?
Pawel: naast een andere architectuur en een andere manier van kleden zijn er niet zo veel verschillen. Wat ook nog wel anders is zijn de eetgewoontes, maar “pierogi z miesem”en het Roemeense “tocana cu branza” zoals mijn moeder het altijd maakt, is het lekkerste van allemaal. Verder vindt ik de Nederlanders heel vriendelijk en sympathiek. Wat ik nog zou willen wensen is: voor alle mensen van VVR een prettig en gelukkig 2023!
Sergiu: ik ervaar niet zoveel verschillen tussen Roemenië en Nederland. Ook namens mij natuurlijk fijne feestdagen en een gezond en voorspoedig 2023!
