Aan het woord: Elviere Roks

Elviere Roks is in 1968 geboren aan de Pannehoefsebaan in Rijsbergen en is 53 jaar jong. Haar ouders zijn resp. 84 en 81 jaar en ze heeft 2 broers: Jan en Corné.  Jan heeft in het verleden gevoetbald bij VVR en Corné is (evenals vrouw en kinderen) nog steeds actief bij de vereniging.

Na  haar opleiding (Elviere heeft een MBO-opleiding Mode&Kleding gevolgd) is zij gaan werken in het winkelcentrum van Etten-Leur bij modezaak Midi-Mode (waar ze eerdere ook stage heeft gelopen).  Op een gegeven moment was ze het beu om tijdens koopavonden en op zaterdag te werken en ging ze op zoek naar iets anders. Via plaatsgenote Sjan Haast kwam ze in de zorgsector bij Verpleeghuis Aeneas in Breda terecht als receptioniste. Werken in de zorg bleek goed te bevallen en via een interne sollicitatieprocedure werd Elviere secretaresse en vervolgens stroomde ze door en werd ze zorgconsulente. Zoals tegenwoordig in elke sector, is ook bij de zorg sprake van schaalvergroting en hebben er de afgelopen jaren de nodige fusies plaatsgevonden.

Uiteindelijk is Elviere nu in dienst bij Thebe met als standplaats Tilburg. Ze werkt bij de dienst Service Centrum en hiermee wordt een groot gebied bestreken: een groot deel van zowel West- als Midden-Brabant. Het werk is zeer afwisselend: 1 of 2 dagen per week zit ze in het callcenter en daarnaast heeft ze diverse administratieve taken. Elviere ervaart haar werk als erg afwisselend en ze is dan ook zeer tevreden over haar werk.

Elviere als voetbalster bij VVR
Op 11-jarige leeftijd is ze begonnen met voetballen en Elviere heeft altijd in meisjesteams gevoetbald. Als eerste leiders kan ze zich nog goed mensen als Ton Luijten, Jo Severijnen en Piet en Ria Lips herinneren. Maar ook trainers zoals broer Corné, Ruud Martens, Piet Nouws en Rinus van Dongen. Ze vertelt dat ze van Rinus zeer veel heeft geleerd: hij zag snel op welke punten de meiden nog vooruitgang konden boeken en kon een op een positieve manier hierin verbetering aanbrengen. Verder weet ze nog dat ze als meisje niet op een half of heel veld voetbalde, maar tussen beide 16 meter-lijnen.
Al op 15-jarige leeftijd kwam Elviere in het damesteam terecht, waarin ze altijd als spits heeft gespeeld. Ze scoorde hier ook veel, ze heeft zelfs een keer de zogeheten gouden schoen gewonnen. In dat seizoen was ze in een nek-aan-nekrace verwikkeld met Kees Embregts (die toen bij de veteranen voetbalde) en ze won de schoen met een doelpuntenaantal van maar liefst 48 doelpunten! Op 34-jarige leeftijd moest ze stoppen met voetballen, ze kreeg teveel last van haar rug en schouder om hiermee door te gaan.

Haar taken als vrijwilliger
Elviere was op zeer jeugdige leeftijd als actief als vrijwilliger. Ze is ooit begonnen met het ophalen van de toto- en lottoformulieren onder leiding van één van de oprichters van VVR: Geertje Wamsteker. Later werd Ad Magilse hiervoor verantwoordelijk.
Ze is ook jaren meegegaan als leidster bij de NKS-jeugdkampen en kan hier kostelijke verhalen over vertellen. Het komt erop neer dat Brabantse nachten lang duurden, maar dat dit niet ten koste ging van de begeleiding van de kinderen. Menig lid van VVR zal Elviere als leidster bij een kamp van de NKS hebben meegemaakt.
Op een gegeven moment werden de kosten voor deelname aan een dergelijk kamp nogal hoog en is VVR begonnen aan de organisatie van een eigen kamp voor de jongere jeugd van VVR op sportpark De Laguiten. Elviere maakte deel uit van de allereerste kampstaf en heeft het kamp voor de D-jeugd opgezet. Elviere ging ook meerdere jaren mee op trainingskamp van A-jeugd, bij de “Meulenbarg’ in Zegge.
Verder is ze samen met Claudia Bastiaansen leidster geweest van een meisjesteam en is met dit team een keer de finale van de beker gehaald, helaas was winst niet gegund.

Ook mag niet onvermeld blijven dat Elviere jaren langs als barhulp actief is geweest. Na de opening van de nieuwe kantine in 1997 was zij één van de zogeheten weekverantwoordelijken. Dat hield in dat je zowel op zaterdag en zondag van ongeveer half acht in de ochtend tot tien uur in de avond achter de bar stond en ook nog eens op de trainingsavonden op dinsdag en donderdag. Met name het gehele weekend werken was erg zwaar en dat is na één seizoen dan ook veranderd.

Nog steeds is Elviere behulpzaam bij de toernooicommissie van VVR. Zij ondersteunt de commissie op allerlei vlakken en zorgt onder andere voor de innerlijke mens. Ze ervaart de commissie als een zeer hechte club van mensen die elkaar al jaren kennen en die veel tijd investeren in het jeugdtoernooi. Het is niet voor niets dat dit toernooi in de zeer wijde omgeving uitstekend bekend staat.

Lid jeugdcommissie en bestuur
In de jeugdcommissie was zij wedstrijdsecretaris. Dat was nog in het “analoge tijdperk”, dus alle wedstrijden moesten telefonisch geregeld worden. De telefoonrekening liep dus behoorlijk op en dit was erg arbeidsintensief. Het was daarnaast haar taak om scheidsrechter te regelen voor de wedstrijden en te zorgen voor de indeling van de kleedlokalen en velden. En of dit nog niet genoeg was, moest ze op momenten dat wedstrijden werden afgelast, alle teams (van zowel VVR als de tegenstander) afbellen.
In 2001 werd ze gevraagd (en gekozen) in het hoofdbestuur en was ze verantwoordelijk voor de kantinezaken en aanspreekpunt in het bestuur namens de kantinecommissie.

Hoogte- en dieptepunten VVR
De diverse kampioenschappen die VVR heeft behaald tegen onder andere enkele Zeeuwse clubs zijn hoogtepunten voor Elviere. Maar ook de opening van de nieuwe kantine in 1997 en de viering van het 75-jarig bestaan in 2006 zijn gebeurtenissen waarop ze graag terugkijkt.
De periode waarin veel coryfeeën van VVR, zoals Frans Roelands, Peter van Bedaf en Jos Martens overleden vormen herinneringen, die natuurlijk niet leuk zijn. Maar ook het overlijden onlangs van Peter van Dongen heeft er diep ingehakt. Allemaal mensen, die op geheel eigen wijze ontzettend belangrijk waren voor VVR, maar over wie allerlei anekdotes te vertellen zijn waaraan veel plezier wordt beleefd.

Anekdotes
Elviere kan een avond vullen met het vertellen van allerlei anekdotes die betrekking hebben op VVR. In enkele anekdotes komt (uiteraard) de naam van Peter van Bedaf voor. Zo werd ooit aan het einde van een zaterdag tijdens het jeugdtoernooi een onderbroekje van een jeugdspeler gevonden. Een dag later werd hier over gebeld door (zogenaamd) een ouder (die afkomstig zou zijn uit St. Willebrord) en zowel Elviere als Cees v.d. Broek en Frans Hereijgers werden door Peter op meesterlijke wijze voor de gek gehouden. Later heeft Peter ook Bibi Daemen een streek geleverd die hem bezwoer dat zij hem zou terugpakken. Een jaar later moest en zou Peter iemand op een 06-nummer terugbellen: hij kreeg daarop Holle Bolle Gijs van de Efteling aan de telefoon…  .

Legendarisch is ook de stunt van Elviere zelf. Tijdens het jeugdkamp had Elviere een volle pan met eieren in een pan gedaan om deze te koken. Daarop ging ze weg om iets te halen, maar was ze helemaal vergeten wat ze gedaan had. Tot het moment dat iemand de keuken binnenliep en een pan met pikzwarte smurrie aantrof en een keuken vol met rook. En de lucht was natuurlijk niet te harden…. En dit nadat we net de nieuwe kantine hadden betrokken, dit had ook anders kunnen aflopen… .

Hobby’s
Haar hobby’s zijn het lezen van een goed boek en wandelen. Maar ze houdt ook van een gezellig avondje met vrienden onder het genot van een hapje en drankje of heerlijk uit eten. En natuurlijk sport kijken (voetbal en formule 1).

Elviere, bedankt voor het interview!